🐷 Brak Plemników W Nasieniu Forum

I stało się to, czego nie spodziewałabym się nawet w najgorszym moim śnie. Otóż okazało się, że wyniki mojego męża są negatywne - brak plemników w nasieniu! Onet.pl liczba plemników w ejakulacie ≥ 39 mln/mL, ruchliwość plemników: powyżej 32 proc. plemników o ruchu postępowym, morfologia (budowa): ≥ 4 proc. plemników o prawidłowym kształcie, żywotność: więcej niż 58 proc. żywych plemników, leukocyty w nasieniu (w osadzie nasienia): < 1 mln/mL, test aglutynacji (MAR, IBT): < 50 proc WHO 2021 - Ginekologika. NOWE NORMY DLA BADANIA NASIENIA WG. WHO 2021. Ostatni mój post przed przerwą dotyczył badania nasienia. Dzisiaj postaram się omówić prawidłowe normy dla tego badania. Szczególnie, że w 2021r. doszło do pierwszej od ponad 10 lat! zmiany wartości uznawanych za referencyjne przez światową organizację zdrowia. Niepłodność męska a nowe techniki selekcji plemników. Prawidłowe wartości parametrów oceny nasienia, nie decydują ostatecznie o rzeczywistej płodności danego mężczyzny. Wyjątkami są pacjenci z azoospermią (brak plemników w nasieniu) i aspermią (brak nasienia). Wykazano m.in., że normozoospermia (prawidłowy ejakulat wg norm Z badań przeprowadzonych na Śląsku wynika, że najczęstsze odchylenia od normy to mała liczba plemników w nasieniu (42 proc. przypadków), w 30 proc. jest to ich nieprawidłowa ruchliwość. 12 proc. mężczyzn dotykają oba problemy. Liczba plemników w nasieniu: Azoospermia - brak plemników, nawet po wirowaniu Oligospermia czyli obniżona liczba plemników w nasieniu 20 mln w tym: - oligozoospermia ekstremalna -pojedyńcze plemniki - oligozoospermia bardzo ciężka - 1-5 mln/ml - oligozoospermia ciężka - 5-10 mln/ml - oligozoospermia lekka - 10-20 mln/ml Dziewczyny, nawet teraz moja koleżanka tu z forum jest w ciąży:-) oczywiście po niedawnym zabiegu na żylaki No i że tak powiem - najlepiej jest zrobić ten zabieg metoda tradycyjna . Uda się każdej z Was , jedne poprostu muszą dłużej czekać- trzeba wierzyć i mieć nadzieję!! Analiza nasienia to test laboratoryjny, który bada próbkę nasienia pod mikroskopem. Ocenia takie rzeczy, jak liczba plemników, aktywność (ruchliwość) i kształt (morfologia). Powody, dla których możesz potrzebować analizy nasienia, obejmują: Niepłodność męska Jeśli para ma trudności z zajściem w ciążę, może to oznaczać Lepkość – ocenia się na podstawie długości kropli nasienia wypływającej z pipety. Powstanie długiej nitki, powyżej 2 cm, świadczy o nadmiernej lepkości ejakulatu. Prawidłowy wynik jest oznaczany jako: +, nieprawidłowy to: ++ oraz +++. Aglutynacja – polega na przyleganiu ruchliwych plemników do siebie, co w efekcie nie pozwala Podstawowym aspektem azoospermii jest całkowity brak plemników w ejakulacie, co uniemożliwia mężczyźnie (czasowo lub w ogóle) posiadanie biologicznego potomstwa. Jednak poza tym pacjenci, u których zdiagnozowano to schorzenie, nie uskarżają się na inne objawy chorobowe . Brak plemników w ejakulacie . Necrozoospermia . Plemniki martwe . Oligozoospermia . Niewielka ilość plemnik ów <15mln/1ml . Astenozoospermia . Niski procent ruchliwych plemników w nasieniu rodnikami i przedłużaniu żywotności plemników. Im więcej cynku w nasieniu, tym plemniki są wolniejsze, mniej aktywne, co pozwala na zmagazynowanie energii, która będzie potrzebna im w trakcie wędrówki przez kobiece drogi rodne. Brak cynku powoduje spadek libido, obniżenie sprawności seksualnej. Niedobór tego LbbEDE. Wytwarzanie plemników rozpoczyna się w okresie dojrzewania. Proces ten ma miejsce w jadrach, które znajdują się w worku mosznowym. Prawdopodobnie jest tak dlatego, że by wytworzyły się plemniki potrzeba niższej temperatury niż panuje w organizmie. Stąd też nierzadko zalecano mężczyznom zimne kąpiele. Jednak takie zabiegi nie są ani przyjemne ani raczej efektywne. Do wytrysku dochodzi podczas orgazmu mężczyzny. Nasienie może mieć całkowitą objętość od 1-8 ml. Większość spermy jest wyrzucana podczas pierwszego wytrysku nasienia (jest ich kilka). Zdarza się, że w nasieniu nie ma plemników. W takim przypadku są dwie możliwości. Jedna z nich obejmuje brak plemników z powodu niewytwarzania ich przez jądra. Druga możliwość występuje wtedy gdy jądra wytwarzają plemniki lecz nie są one wydalane podczas orgazmu. Jeśli plemniki nie pojawiają się w nasieniu, ale wiadomo, że jądra je wytwarzają należy podejrzewać zablokowanie nasieniowodów. Inną przyczyną braku plemników mimo ich wytwarzania może być nieprawidłowe działanie mięsni, które wspomagają wytrysk nasienia przez członek. Na szczęście zupełny brak wytwarzania plemników przez jądra zdarza się rzadko. Niestety jest on przyczyną niepłodności męskiej. Leczenie w takim przypadku jest trudne. Ma to związek z tym, że często przyczyna jest nieznana. Eksperci jako niektóre przyczyny wymieniają ciężki uraz jąder, uszkodzenie układu krwionośnego jąder np. w wyniku ich skręcenia. Również przebyta tzw. świnka może być przyczyną niewytwarzania plemników przez jądra. Zdarza się, że przyczyną niedomogi jąder są zaburzenia hormonalne. Dotyczy to sytuacji, w której przysadka nie produkuje odpowiedniej ilości hormonów by pobudzić jądra. Może być tak, że jądra nie odpowiadają na pobudzenie hormonalne. Tak dzieje się gdy jądra są słabo rozwinięte lub doszło do powstania wad wrodzonych. Zablokowanie nasieniowodów może być skutkiem wystąpienia rzeżączki lub gruźlicy. Również uraz może doprowadzić do zablokowania nasieniowodów. Częściowa niedrożność może być wadą wrodzoną. U mniej niż 1% mężczyzn zdarza się, że brak plemników spowodowany jest nieprawidłowym pompowaniem nasienia podczas orgazmu. Może wystąpić wsteczny wytrysk tzn. nasienie przedostaje się do pęcherza moczowego a zatem nie jest wyrzucone do pochwy. Taki stan mogą wywołać leki uspokajające oraz stosowane w nadciśnieniu. Przyczyną wstecznego wytrysku może być operacja usunięcia gruczołu krokowego. Na podstawie: „Niepłodność. Szkoła przetrwania” Judith C. Daniluk, „Dlaczego nie mamy dziecka” Robert Winston Z czego składa się sperma?Czy można bezpiecznie połykać spermę?Czy sperma jest tak bogata w białko, jak wszyscy mówią?Co znajduje się w nasieniu?Jeśli sperma ma składniki odżywcze, czy to oznacza, że ma kalorie?Jak smakuje sperma?Jak pachnie sperma?Czy połknięcie spermy poprawia nastrój?Czy są inne korzyści zdrowotne z połykania spermy?Dlaczego jestem senna po połknięciu spermy?Czy połykając spermę można zarazić się chorobą weneryczną?Czy można być uczulonym na spermę?Więc lepiej wypluć czy połykać spermę?Czas czytania: 4 minutCzęsto pojawia się pytanie, czy w czasie stosunku oralnego połykać czy nie połykać spermy. Ale czym właściwie ona jest i jak wpływa na organizm?Z czego składa się sperma?Sperma to „lepka, kremowa, lekko żółtawa lub szara” substancja składająca się z plemników i płynu zwanego osoczem nasiennym. Innymi słowy, nasienie zawiera dwa oddzielne składniki: plemnik i to około 1-5% nasienia, przypominają kijanki i zawierają połowę informacji genetycznej potrzebnej do stworzenia stanowi płyn nasienny, który w około 80 % składa się z można bezpiecznie połykać spermę?Tak, składniki, z których składa się nasienie, są bezpieczne do spożycia. Połknięte nasienie jest trawione w taki sam sposób jak w bardzo rzadkich przypadkach niektórzy mogą odkryć, że są uczuleni na spermę. Jest to również znane jako nadwrażliwość na ludzkie osocze nasienne. Chociaż jest to rzadko, należy o tym pamiętać w przypadku wystąpienia reakcji sperma jest tak bogata w białko, jak wszyscy mówią?Pomimo reputacji, że jest bogatym źródłem białka, będziesz musiała połykać litry nasienia, aby zobaczyć jakiekolwiek korzyści zdrowotne związane z taką ilość ejakulatu jest różna w zależności od mężczyzny, jego wiek i stanu zdrowia, białko jest tylko niewielką częścią spermy. I to tylko w objętości około 1/20 całego znajduje się w nasieniu?Oprócz spermy, białka i wody, o których mowa powyżej, nasienie zawiera również wiele innych składników, w tym:cukier, zarówno fruktoza, jak i glukozasódcytryniancynkchlorekwapńkwas mlekowymagnezpotasmocznikJeśli sperma ma składniki odżywcze, czy to oznacza, że ma kalorie?Tak, ale nie tak wiele, jak mogłoby się wydawać. Wbrew powszechnemu przekonaniu sperma nie jest wysoce łyżeczka ejakulatu (średnia ilość ejakulatu wytwarzanego jednorazowo) to około 5-7 kalorii, czyli mniej więcej tyle samo, co smakuje sperma?Nie ma jednego opisu, jak smakuje nasienie, ponieważ może się ono różnić w zależności od niektórych może być gorzko-słony, dla innych nie ma bezpośredniego związku potwierdzającego, że dieta danej osoby bezpośrednio wpływa na smak ich nasienia, istnieją na to niepotwierdzone kilka produktów, które mogą sprawić, że nasienie będzie smaczniejsze lub mniej kwaśne, na przykład:selerpietruszkacynamongałka muszkatołowaananaspapajapomarańczeZ drugiej strony gorycz można przypisać innym pokarmom, a także substancjom podobnym do narkotyków, takim jak:czosnekcebulebrokułykapustawarzywa liściasteszparagimięso i produkty mlecznealkoholpapierosykawaJak pachnie sperma?Podobnie jak smak, zapach nasienia może się znacznie różnić w zależności od okoliczności, takich jak dieta, zdrowie i wielu sytuacjach nasienie może pachnieć jak wybielacz lub inne domowe środki czyszczące. Ma to związek ze składnikami, mającymi zapewnić poziom pH, przy którym plemniki mogą się przeciwieństwie do pochwy, która naturalnie ma bardziej kwaśne pH, nasienie ma tendencję do bycia obojętnym lub lekko drugiej strony, jeśli nasienie pachnie piżmem lub rybą, może to być spowodowane czynnikami jak smak, bardziej zgniły zapach można przypisać diecie, w taki sam sposób, w jaki szparagi wpływają na zapach moczu. Pot i wyschnięty mocz mogą również powodować gorzki połknięcie spermy poprawia nastrój?Potencjalnie! Istnieją badania, które pokazują, że nasienie może mieć naturalne właściwości 2002 r. sprawdzono, czy ekspozycja na nasienie wpływa na ogólny nastrój u kobiet. Według ankiety osoby, które miały bezpośredni kontakt z nasieniem, wykazywały znacznie lepszy nastrój i mniej objawów depresji. Jednak należy do tego podejść z przymrużeniem wyniki powyższego badania przemawiały na korzyść nasienia jako leku przeciwdepresyjnego, National Health Service w Wielkiej Brytanii wskazuje, że angażowanie się w aktywność seksualną wiąże się ze zmniejszeniem więcej badań, aby zweryfikować są inne korzyści zdrowotne z połykania spermy?Może. Podobnie jak niektóre badania wykazały poprawę nastroju i zmniejszenie lęku, ekspozycja na nasienie może pomóc w utrzymaniu zdrowia w że kobiety, które były narażone na działanie nasienia przez dłuższy czas, zarówno przed ciążą, jak i podczas ciąży, rzadziej zapadały na stan przedrzucawkowy, rzadkie powikłanie to jednak tylko jedno badanie i potrzeba ich więcej, aby potwierdzić te jestem senna po połknięciu spermy?Sperma zawiera melatoninę, naturalny hormon uwalniany przez organizm w celu regulacji cykli to wyjaśniać, dlaczego czujesz się zmęczona po połknięciu nasienia lub narażeniu na nie podczas było żadnych badań na ten temat, więc nie ma sposobu, aby to połykając spermę można zarazić się chorobą weneryczną?Podobnie jak w przypadku każdej innej formy seksu bez zabezpieczenia, połykanie nasienia może narazić Cię na ryzyko infekcji przenoszonej drogą bariery antykoncepcyjnej infekcje bakteryjne, takie jak rzeżączka i chlamydia, mogą dostać się do gardła. W wyniku kontaktu skórnego mogą wystąpić infekcje wirusowe, takie jak ty i twój partner zaangażujecie się w jakikolwiek seks bez zabezpieczenia, w tym stymulację ustną, koniecznie porozmawiajcie, czy byliście wcześniej narażeni na ryzyko można być uczulonym na spermę?Tak, ale jest to niezwykle nie ma wielu twardych danych, alergie na nasienie mogą dotknąć nawet 1 na 40000 alergii pojawiają się 20 do 30 minut po kontakcie lub połknięciu i mogą obejmować:bólswędzeniezaczerwienienieobrzękpokrzywkętrudności w oddychaniuW przypadku problemów z oddychaniem lub innych ciężkich reakcji alergicznej należy natychmiast zgłosić się do lekarza .Objawy alergii prawdopodobnie będą się różnić w zależności od osoby, podobnie jak czas trwania objawów. Jeśli nie ustępują lub nasilają się, skontaktuj się z lepiej wypluć czy połykać spermę?To, czy zdecydujesz się wypluć, czy połykać, zależy wyłącznie od Ciebie i Twoich osobistych podjęciem decyzji przeprowadź otwartą rozmowę ze swoim partnerem na temat jego stanu zdrowia i chorób przenoszonych drogą płciową. Pomoże Ci to ocenić poziom końcu powinnaś robić tylko to, z czym czujesz się komfortowo. Światowa Organizacja Zdrowia (World Health Organization – WHO) definiuje niepłodność jako niezdolność uzyskania ciąży przez okres 12 miesięcy, mimo regularnych stosunków płciowych, bez stosowania metod antykoncepcyjnych. Szacuje się, że 60–80 mln par na świecie stale lub okresowo jest dotkniętych problemem niepłodności, a w populacji polskiej z niepłodnością zmaga się ok. 1,5 mln par rocznie. W ok. 40% przypadków za niepłodność pary odpowiada czynnik męski. W niepłodności proces diagnostyczny zawsze powinien obejmować równoczasowo oboje partnerów. Światowa Organizacja Zdrowia definiuje niepłodność jako niezdolność uzyskania ciąży przez okres 12 miesięcy, mimo regularnych (2–4 razy w tygodniu) stosunków płciowych, bez stosowania metod antykoncepcyjnych. Chociaż dane statystyczne są rozbieżne, w ok. 40% przypadków za niepłodność pary odpowiada czynnik męski. Odsetek ten wzrasta wraz ze wzrostem czasu oczekiwania na ciążę, gdyż w niepłodności męskiej rzadziej udaje się ustalić przyczynę i wdrożyć skuteczne leczenie [1]. Szacuje się, że 60–80 mln par na świecie stale lub okresowo jest dotkniętych problemem niepłodności, a w populacji polskiej z niepłodnością zmaga się ok. 1,5 mln par rocznie. Już w 2015 r. autorzy Raportu Koalicji na rzecz Kompleksowej Terapii Niepłodności bili na alarm w kwestii płodności Polaków. Według prognoz GUS, w ciągu najbliższych 3 dekad polska populacja zmniejszy się o ponad 10%, a tak drastyczny spadek liczby ludności w głównej mierze będzie spowodowany zmniejszaniem się liczby urodzeń. Oczywiście, ma na to wpływ nie tylko biologiczna zdolność do rozrodu, ale także chęć rodzicielstwa czy też względy ekonomiczne. Tym niemniej, umożliwienie zaspokojenia potrzeby posiadania potomka poprzez właściwą profilaktykę, diagnostykę i leczenie niepłodności powinno być jednym z priorytetów współczesnej medycyny, nie tylko dla dobra przyszłych rodziców, ale całej populacji. Współczesny model życia promujący opóźnianie planów prokreacyjnych, obarczony dużą dozą stresu, a także coraz mniej korzystne warunki środowiskowe, pogłębiają problem niepłodności, stawiając przed medycyną rozrodu nie lada wyzwanie [2].POLECAMY Diagnostyka i przyczyny niepłodności męskiej W niepłodności proces diagnostyczny zawsze powinien obejmować równoczasowo oboje partnerów, a stwierdzenie nieprawidłowości w badaniu podmiotowym lub przedmiotowym u któregokolwiek z nich czy też odpowiedni wiek usprawiedliwia wcześniejsze (niż 12 miesięcy) podjęcie diagnostyki. Prócz wnikliwego wywiadu podstawą procesu diagnostycznego u mężczyzn jest dwukrotne (w odstępie 2–3 miesięcy) badanie nasienia i jego analiza zgodnie z zaleceniami WHO. Aktualnie obowiązujące wartości referencyjne podano w tabeli 1, natomiast są one mniej restrykcyjne niż te obowiązujące nieco ponad dekadę temu, co jest odzwierciedleniem populacyjnego pogorszenia jakości nasienia. Niezliczona liczba badań potwierdza, że winą za taki stan można obarczać szeroko pojęte zanieczyszczenie środowiska, gorszą jakość pożywienia, niewłaściwy styl życia czy stres [3]. Stwierdzenie nieprawidłowości w seminogramie nie upoważnia jednak do rozpoznania niepłodności, a obliguje do poszerzenia diagnostyki o badania obrazowe, hormonalne czy też genetyczne. Warto mieć jednak świadomość, że u niemal 1/3 pacjentów dokonanie ostatecznego rozpoznania nie będzie możliwe, natomiast u części ewentualne opcje terapeutyczne będą znacząco ograniczone. Niniejszy artykuł skupia się na jednostkach chorobowych układu rozrodczego, w których skuteczna interwencja terapeutyczna jest możliwa. Tab. 1. Dolne granice wartości referencyjnych (5. centyl i 95-procentowy przedział ufności) dla parametrów nasienia według [4] Parametr Dolna granica referencyjna (zakres) Objętość nasienia (ml) 1,5 (1,4–1,7) Całkowita liczba plemników (106/ejakulat) 39 (33–46) Koncentracja plemników (106/mL) 15 (12–16) Całkowita ruchliwość plemników (%) 40 (38–42) Ruch postępowy plemników (%) 32 (31–34) Żywotność plemników – plemniki żywe (%) 58 (55–63) Morfologia plemników – formy prawidłowe (%) 4 (3,0–4,0) Tab. 2. Najczęstsze przyczyny niepłodności męskiej [4] Niepłodność idiopatyczna 30% Żylaki powrózka nasiennego 14,8% Hipogonadyzm 10,1% Niezstąpienie jąder 8,4% Nowotwory złośliwe 7,8% Tab. 3. Przyczyny niepłodności męskiej – podział Przedjądrowe Jądrowe Pozajądrowe hipogonadyzm hipogonadotropowy nadmiar androgenów (np. wrodzony przerost nadnerczy, stosowanie sterydów anabolicznych) nadmiar estrogenów (np. marskość wątroby, leki, nowotwory produkujące estrogeny) hiperprolaktynemia choroby tarczycy nadmiar glikokortykosteroidów (np. zespół Cushinga) narażenie środowiskowe na czynniki toksyczne styl życia (np. otyłość, stres) wnętrostwo wrodzone/nabyte zaburzenia budowy jąder urazy/zapalenia/niedokrwienie jądra idiopatyczne zaburzenie czynności jąder niedrożność dróg wyprowadzających nasienie (zwykle pourazowa/pozapalna) zaburzenia ruchliwości plemników (przeciwciała przeciwplemnikowe, zaburzenie dojrzewania plemników) zaburzenia erekcji/ejakulacji Żylaki powrózka nasiennego Żylaki powrózka nasiennego to najczęstsza uchwytna przyczyna niepłodności męskiej. W ok. 10% przypadków towarzyszy jej azoospermia, czyli całkowity brak plemników w ejakulacie. Wykazano, że leczenie żylaków powrózka nasiennego może skutkować powrotem płodności w przypadku oligozoospermii, objawów klinicznych i niepłodności niewytłumaczalnej innymi przyczynami. Nie należy jednak leczyć żylaków powrózka u niepłodnych mężczyzn, u których parametry nasienia są prawidłowe lub żylaki mają charakter subkliniczny. W zależności od zastosowanej metody obserwuje się różną skuteczność i powikłania, co przedstawiono w tabeli 4 [4]. Tab. 4. Skuteczność i powikłania w zależności od metody leczenia żylaków powrózka nasiennego [4] Leczenie Nawroty/przetrwanie (%) Charakterystyczne powikłania skleroterapia zstępująca 9,0 atrofia jadra, krwiak moszny, zapalenie najądrza, rumień moszny skleroterapia wstępująca 9,8 reakcja uczuleniowa na środek kontrastowy, bóle, przetrwałe zapalenie zakrzepowe żył, perforacja naczynia embolizacja wstępująca 3,8–10,9 zakrzepowe zapalenie żył, krwawienie, krwiak, zakażenie, perforacja naczynia, wodniak, nieprawidłowe ułożenie spirali, krwotok zaotrzewnowy, włóknienie, zwężenie moczowodu Operacje otwarte dostęp mosznowy – atrofia jądra, uszkodzenie tętnicy z ryzykiem niedokrwienia i zgorzeli jądra, krwiak, wodniak pooperacyjny dostęp pachwinowy 13,3 możliwość pominięcia gałęzi żyły jądrowej wysokie podwiązanie 29,0 wodniak jądra mikrochirurgia z dostępu przez kanał pachwinowy lub poniżej pierścienia powierzchownego kanału pachwinowego 0,8–4,0 wodniak jądra, uraz tętnicy, krwiak moszny laparoskopia 3,0–7,0 uraz tętnicy jądrowej i naczyń limfatycznych, uszkodzenie jelit, naczyń i nerwów, zapalenie otrzewnej, krwawienie, odma moszny, zakażenie rany Azoospermia obturacyjna Azoospermia obturacyjna to brak plemników w ejakulacie spowodowany niedrożnością dróg wyprowadzających plemniki do cewki moczowej. Najczęściej jest następstwem zabiegów operacyjnych czy też diagnostycznych w obrębie nasieniowodów i najądrzy, lecz występuje również jako powikłanie poinfekcyjne. W rzadkich przypadkach ma tło genetyczne, jak np. w mutacji genu CFTR i wrodzonym obustronnym braku nasieniowodów, w którym jedyną możliwością prokreacyjną jest pobranie plemników do zapłodnienia pozaustrojowego. Leczeniem z wyboru jest zwykle operacja obejmująca mikrochirurgiczną rekonstrukcję przewodów wyprowadzających plemniki, do których należy wazowazostomia (70–95,5% szans uzyskania drożności i 36–92% szans uzyskania ciąży) lub wazoepidydymostomia (30–90% szans uzyskania drożności i 20–50% szans uzyskania ciąży). W obu przypadkach możliwe jest pozyskanie plemników do zapłodnienia pozaustrojowego na wypadek niepowodzenia zabiegu. Istnieją również techniki przezcewkowe, np. resekcja wzgórka nasiennego [5]. Hipogonadyzm Hipogonadyzm to grupa schorzeń, których wspólnym wykładnikiem jest niewydolność jąder i niedobór testosteronu. Nie w każdym przypadku, szczególnie pierwotnego hipogonadyzmu, jest możliwa skuteczna interwencja terapeutyczna. W grupie chorych, u których niewydolność jąder ma charakter wtórny do niedoboru gonadotropin i jest spowodowana chociażby uszkodzeniem podwzgórza czy przysadki, spermatogeneza może być indukowana terapią hCG, hMG, rekombinowanym lub wysoko oczyszczonym FSH czy pulsacyjnym podawaniem preparatów GnRH [4]. Fizjologiczne poziomy testosteronu w surowicy można osiągnąć przy zastosowaniu standardowej dawki hCG 1500–5000 IU, podawanej domięśniowo lub podskórnie 2 razy w tygodniu. Można stosować również hCG w połączeniu z FSH (zwykle 150 IU 3 razy na tydzień domięśniowo lub podskórnie), co pobudza spermatogenezę i poprawia płodność [6]. U pacjentów, którzy nie planują rodzicielstwa, należy wdrożyć terapię substytucyjną testosteronem, nie może być ona jednak formą leczenia niepłodności [4]. Udowodniono, że terapia substytucyjna wysokimi dawkami testosteronu może powodować zaburzenia spermatogenezy z powodu tłumienia osi podwzgórze–przysadka–jądra i jest przeciwwskazana u niepłodnych par, które próbują zajść w ciążę. Przed rozpoczęciem takiej terapii u mężczyzny z hipogonadyzmem koniecznie należy uwzględnić jego plany prokreacyjne [7]. Ciekawą opcją terapeutyczną dla pacjentów z podwyższonym poziomem estradiolu, będącą na razie w fazie badań klinicznych, jest stosowanie inhibitorów aromatazy steroidowej (testolakton) lub niesteroidowej (anastrozol i letrozol). W wielu ośrodkach udowodniono pozytywny wpływ na profil hormonalny i parametry nasienia przy jednoczesnym dobrym profilu bezpieczeństwa. Chociaż dane są obiecujące, substancje wymagają dalszych badań w celu lepszej definicji skuteczności i wskazań [8, 9]. Niepłodność idiopatyczna U niemal 1/3 mężczyzn w toku diagnostyki nie udaje się ustalić ostatecznego podłoża niepłodności, upatrując jej przyczyn w niewłaściwym stylu życia czy narażeniu na szkodliwe czynniki środowiskowe. Redukcja stresu oksydacyjnego jako zjawiska szczególnie niesprzyjającego plemnikom i suplementacja mikroelementów niezbędnych do prawidłowej spermatogenezy wydają się właściwymi trendami terapeutycznym. Mimo początkowego sceptycyzmu i braku konkretnych wytycznych co do terapii, wiele badań ukazało tendencję do poprawy jakości nasienia przy stosowaniu pentoksyfiliny, koenzymu Q10, L-karnityny, kwasu foliowego, cynku, selenu, kwasów omega-3 czy N-acetylocysteiny [10, 11]. Również szeroko pojęty zdrowy styl życia czy redukcja masy ciała wykazują korzystny wpływ na płodność [12, 13]. Ciekawą i obiecującą opcją wydaje się zastosowanie selektywnych modulatorów receptorów estrogenowych (selective estrogen receptor modulators – SERM) u pacjentów z idiopatyczną oligozoospermią. W dużej metaanalizie potwierdzono korzystny wpływ SERM na parametry nasienia, stężenie LH, FSH czy testosteronu [12]. Również preparaty FSH – czy to wysoce oczyszczone (hpFSH), czy też rekombinowane ludzkie (rhFSH) – u pacjentów z idiopatyczną oligozoospermią poprawiają stężenie, całkowitą liczbę plemników, a także ich ruchliwość [14]. Tab. 5. Leki stosowane w wytrysku wstecznym i opóźnionej ejakulacji [4] Lek Dawka Wytrysk wsteczny siarczan efedryny 10–15 mg 4 × dziennie pseudoefedryna 60 mg 4 × dziennie midodryna 7,5–15 mg dziennie imipramina 7,5–15 mg dziennie melanianbromfeniraminy 8 mg 2 × dziennie desipramina 50 mg co drugi dzień Opóźniona ejakulacja midodryna 5–40 mg dziennie imipramina 25–75 mg dziennie pseudoefedryna 600–1200 mg dziennie johimbina 25–40 mg przed stosunkiem cyproheptadyna 4–12 mg przed stosunkiem amantadyna 100–400 mg dziennie karbegolina 0,5 mg 2 × w tygodniu Infekcje Zapalenie cewki moczowej i gruczołu krokowego nie są jasno powiązane z męską niepłodnością, a leczenie antybiotykami zwykle prowadzi do eradykacji mikroorganizmów, jednak nie ma pozytywnego wpływu na zmiany pozapalne i nie może cofnąć deficytów funkcjonalnych czy też defektów anatomicznych. Może poprawić jakość nasienia, ale niekoniecznie zwiększa prawdopodobieństwo poczęcia [4]. Zaburzenia erekcji i ejakulacji Zaburzenia erekcji i ejakulacji to powszechny problem, który w skrajnych przypadkach może doprowadzić do niepłodności. Dolegliwości mogą mieć tło neurogenne, farmakologiczne (alkohol, alfa1-blokery, antyandrogeny, leki przeciwdepresyjne), endokrynologiczne (hipotyreoza, hipogonadyzm, hiperprolaktynemia, cukrzyca) czy też być spowodowane nieprawidłowościami cewki moczowej. Leczenie wytrysku przedwczesnego jest możliwe, a skuteczność udowodniono dla dapoksetyny [krótkodziałający selektywny inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny (selective serotonin reuptake inhibitor – SSRI) zarejestrowany w tym wskazaniu], miejscowych preparatów anestetycznych oraz tramadolu. Zaburzenia ejakulacji natomiast mogą być leczone z wysoką skutecznością przy zastosowaniu szerokiego spektrum leków, stymulacji fizykalnej, np. wibratory, czy psychoterapii. Podsumowanie Niepłodność męska to istotny problem populacyjny, którego jednoznacznej przyczyny w 1/3 przypadków nie udaje się ustalić. Warto mieć świadomość, że oczekiwania pacjentów mogą znacząco przewyższać realne możliwości ich leczenia, a rozczarowania związane z niepowodzeniami terapeutycznymi będą jedynie nasilać dysfunkcje seksualne. Najbardziej niepokojącym zjawiskiem jest populacyjne pogarszanie się parametrów nasienia, a obniżenie płodności może dotykać większości mężczyzn. Stres oksydacyjny jest uznawany za powszechną patologię u niepłodnych mężczyzn, a preparaty o działaniu antyoksydacyjnym stanowią logiczne podejście terapeutyczne, chociaż najnowszy przegląd Cochrane zaleca ostrożną interpretację publikacji i ustaleń. Wydaje się jednak, że włączanie preparatów wieloskładnikowych zawierających chociażby L-karnitynę i antyoksydanty, a także zalecanie szeroko pojętego zdrowego stylu życia, nie tylko sprzyja poprawie parametrów nasienia, ale daje również pacjentowi poczucie aktywnego uczestnictwa w procesie leczenia [15]. Mimo braku konkretnych wytycznych dotyczących suplementacji, rynek farmaceutyczny proponuje preparaty o optymalnym składzie (np. Nucleox), które mogą dawać wymierne korzyści, nie niosąc ze sobą istotnych skutków ubocznych. Sami pacjenci preferują terapie umożliwiające naturalną koncepcję od innych metod wspomaganego rozrodu. W XXI w., gdzie to, co naturalne staje się wręcz drogocenne, takie podejście jest absolutnie zrozumiałe [15]. PIŚMIENNICTWO Bączkowski T., Kurzawa R. Infertility treatment in out-patient clinic. Family Medicine & Primary Care Review 2013; 15 (3): 435–437. Skrzypulec-Plinta V., Szamatowicz M., Goncikowska E. i wsp. Wspieramy płodność. Raport Koalicji na rzecz Kompleksowej Terapii Niepłodności, Warszawa 2015. Wijesekara Fernando Wijerathna S., Bandara N. Environmental and occupationalexposures as a cause of maleinfertility. Ceylon Med J. 2015; 60 (2): 52–6. Jungwirth A., Diemer T., Kopa Z. i wsp. Guidelines on male infertility. Advances in Andrology Online 2019; 6 (1): 21–39. Cegłowska A., Słowikowska-Hilczer J. Azoospermia – causes, diagnostics, treatment. Advances in Andrology Online 2017: 4 (1): 22–33. Dohle Arver S., Bet tocchi C. i wsp. Guidelines on male hypogonadism. Postępy Andrologii Online 2015; 2 (2): 26–45. Song Sung S., Her i wsp. Misuse of testosterone replacement therapy in men in infertile couples and its influence on infertility treatment. Clin Exp Reprod Med. 2019; 46 (4): 173–177. Del Giudice F., Busetto De Berardinis E. i wsp. A systematic review and meta-analysis of clinical trials implementing aromatase inhibitors to treat male infertility. Asian J Androl. 2019, 15. Peivandi S., Jafarpour H., Abbaspour M., Ebadi A. Effect of letrozole on spermogram parameters and hormonal profile in infertile men: A clinical trial study. EndocrRegul. 2019; 53 (4): 231–236. Omar Pal Kelly i wsp. Benefits of Empiric Nutritional and Medical Therapy for Semen Parameters and Pregnancy and Live Birth Rates in Couples with Idiopathic Infertility: A Systematic Review and Metaanalysis. Eur Urol. 2019; 75 (4): 615–625. Jannatifar R., Parivar K., Roodbari Nasr-Esfahani Effects of N-acetylcysteine supplementation on sperm quality, chromatin integrity and level of oxidative stress in infertile men. ReprodBiolEndocrinol. 2019; 17-24. Cannarella R., Condorelli Mongioì i wsp. Effects of the selective estrogen receptor modulators for the treatment of male infertility: a systematic review and meta-analysis. Expert Opin Pharmacother. 2019; 20 (12): 1517–1525. Suliga E., Głuszek S. The relationship between diet, energy balance and fertility in men. Int J VitamNutr Res. 2019; 10: 1–13. Cannarella R., La Vignera S., Condorelli i wsp. FSH dosage effect on conventional sperm parameters: a meta-analysis of randomized controlled studies. Asian J Androl. 2019, 5. Martins da Silva Male Infertility and antioxidants: one small step for man, no giant leap for andrology? Reprod Biomed Online. 2019; 39 (6): 879–883. Przy pierwszym kontakcie z mężczyzną z niepłodnej pary konieczne jest przeprowadzenie dokładnego badania podmiotowego (wywiad medyczny) i przedmiotowego (badanie fizykalne) pacjenta w celu stwierdzenia obecności zaburzeń lub czynników środowiskowych, które mogą mieć wpływ na płodność. Podstawowe badanie nasienia jest pierwszym badaniem laboratoryjnym u mężczyzny z niepłodnej pary. Wynik badania nasienia ukierunkowuje dalsze działania diagnostyczne w celu wyjaśnienia przyczyn niepłodności pary i ewentualnego podjęcia leczenia przyczynowego. W zależności od sytuacji klinicznej można rozważyć wykonanie badań hormonalnych, obrazowych gonad i układu płciowego oraz okolic podwzgórza i przysadki, badań genetycznych i histopatologicznych bioptatów z gonad. W uzasadnionych przypadkach wykonuje się badania dodatkowe w nasieniu, testy oceny chromatyny plemnika, fragmentacji DNA, testy czynnościowe plemników, testy na obecność przeciwciał przeciwplemnikowych i testy mikrobiologiczne nasienia. Z powodu braku metod diagnostycznych albo braku możliwości rutynowego zastosowania diagnostyki wysokospecjalistycznej przyczyna niepłodności nie jest rozpoznawana (niepłodność idiopatyczna). Według Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization – WHO): Niepłodność to niemożność uzyskania spontanicznej ciąży w ciągu jednego roku przez seksualnie aktywną, niestosującą antykoncepcji parę [1]. Przyczyna niepłodności po stronie mężczyzny znajdowana jest u ok. 20% niepłodnych par, a w przypadku kolejnych ok. 25% par stanowi przyczynę współwystępującą [2]. Szacuje się, że ok. 7% mężczyzn wykazuje obniżoną płodność w ciągu swego życia [3]. Obecnie dostępnymi metodami diagnostycznymi można rozpoznać przyczynę niepłodności u mężczyzn w ok. 56–85% (średnio ok. 70%) przypadków [4–7]. POLECAMY Zgodnie z definicją WHO diagnostykę przyczyn niepłodności powinno się rozpocząć po 12 miesiącach bezskutecznych starań o uzyskanie ciąży. Jednak wskazane jest wcześniejsze rozpoczęcie diagnostyki, jeśli: występują dodatkowe zaburzenia, które mogą obniżyć płodność kobiety i/lub mężczyzny, wiek kobiety jest > 30 lat, a mężczyzny > 35 lat [8, 9]. Diagnostyka przyczyn niepłodności pary powinna być prowadzona równocześnie u kobiety i mężczyzny [5, 8, 10]. Badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjenta Przy pierwszym kontakcie z mężczyzną z niepłodnej pary konieczne jest przeprowadzenie dokładnego badania podmiotowego (wywiad medyczny) i przedmiotowego (badanie fizykalne) pacjenta w celu stwierdzenia obecności zaburzeń lub czynników środowiskowych, które mogą mieć wpływ na płodność [9, 11, 12]. Wywiad medyczny powinien uwzględniać: aktualne dolegliwości, w tym ze strony układu płciowego, jakość współżycia płciowego, częstotliwość współżycia seksualnego, jakość erekcji, obecność spontanicznych erekcji porannych i nocnych, nasilenie popędu płciowego, tryb życia (obciążenie pracą, stresem, długość i jakość snu), rodzaj wykonywanej pracy, narażenie na niekorzystne czynniki środowiskowe, substancje toksyczne, przebyte i aktualne choroby oraz urazy centralnego układu nerwowego, przebyte i aktualne choroby oraz urazy narządów układu moczowo-płciowego, ciężkie choroby ogólnoustrojowe, stosowane leki i używki ( alkohol, kawa, napoje energetyzujące, papierosy, narkotyki, anaboliki), dane dotyczące przebiegu ciąży u matki i leków stosowanych w tym czasie, dane dotyczące przebiegu dojrzewania płciowego, wywiad rodzinny w celu wykluczenia zaburzeń genetycznych. Badanie fizykalne powinno uwzględniać: sylwetkę ciała, rozkład tkanki tłuszczowej, rozwój masy mięśniowej, stan skóry, stan gruczołów piersiowych, stopień rozwoju płciowego (owłosienie łonowe i pachowe, owłosienie na twarzy, wielkość narządów płciowych, mutacja głosu), stan zewnętrznych narządów płciowych, stan najądrzy, obecność nasieniowodów, stan węzłów chłonnych pachwinowych, konsystencję, ruchomość, równość powierzchni, bolesność jąder z oceną objętości z zastosowaniem orchidometru Pradera (wzorzec wielkości jąder), stan gruczołów płciowych dodatkowych (badanie przez odbytnicę, łac. per rectum), badanie pola widzenia, obecność węchu. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w stanie zdrowia konieczne jest skierowanie pacjenta do dalszej diagnostyki i ewentualnej terapii specjalistycznej. Badanie podstawowe nasienia Podstawowe badanie nasienia jest pierwszym badaniem laboratoryjnym u mężczyzny z niepłodnej pary. Okres wstrzemięźliwości płciowej (czas od ostatniego wytrysku nasienia) przed oddaniem nasienia do badania powinien wynosić co najmniej 48 godzin, ale nie więcej niż 7 dni. Przy kolejnych badaniach nasienia najlepiej, aby okres wstrzemięźliwości płciowej był taki sam jak przy pierwszym badaniu. Zalecane jest oddanie nasienia w laboratorium, w warunkach zapewniających intymność, drogą masturbacji do specjalnie do tego celu przeznaczonego pojemnika (jednorazowy, obojętny dla plemników). W przypadku problemów z oddaniem nasienia w laboratorium możliwe jest jego oddanie w warunkach domowych (do odpowiedniego pojemnika lub przy użyciu specjalnych prezerwatyw) i dostarczenie do laboratorium w czasie nie dłuższym niż 60 min. Nasienie w czasie transportu powinno być zabezpieczone przed wychłodzeniem (temp. 20–37°C). Badanie może być wykonane metodą manualną lub za pomocą analizy komputerowej (computer assisted semen analysis – CASA) w laboratorium stosującym się do zasad przedstawionych przez WHO [13, 14]. Badanie powinno być wykonane przynajmniej dwukrotnie, najlepiej w odstępie 1–3 miesięcy. Badanie nasienia składa się z dwóch etapów: oceny makroskopowej ejakulatu oraz oceny mikroskopowej preparatów nasienia. W ramach oceny makroskopowej ejakulatu określa się: czas upłynnienia, wygląd/kolor, objętość, lepkość, pH, zapach. Ocena mikroskopowa preparatów nasienia obejmuje określenie: ruchliwości plemników, żywotności plemników, koncentracji i całkowitej liczby plemników, morfologii plemników, komórek okrągłych (jeśli występują w nasieniu) i ich zróżnicowanie na komórki spermatogenezy i leukocyty oraz określenie ich koncentracji. W tabeli 1 przedstawiono wartości referencyjne dla podstawowych parametrów nasienia wg WHO z 2010 r. [13]. Badanie nasienia ma znaczenie przesiewowe i zwykle nie może być podstawą rozpoznania całkowitej niepłodności. Wynik badania nasienia tylko ukierunkowuje dalsze działania diagnostyczne w celu wyjaśnienia przyczyn niepłodności pary i ewentualnego podjęcia leczenia przyczynowego [14]. Z kolei prawidłowy wynik podstawowego badania nasienia nie może być jedyną podstawą stwierdzenia prawidłowej płodności mężczyzny z niepłodnej pary [11, 13]. W takich przypadkach po wykluczeniu przyczyny niepłodności ze strony kobiety można rozważyć wykonanie badań dodatkowych nasienia, testów oceny chromatyny plemnika (stopień dojrzałości chromatyny, uszkodzenia nici DNA), testów czynnościowych plemników (wiązanie z hialuronianem, zdolność migracji) i testów na obecność przeciwciał przeciwplemnikowych (antisperm antibody – ASA) w nasieniu, w celu wyjaśnienia przyczyn niepłodności i oceny możliwości dalszego postępowania terapeutycznego. Tab. 1. Wartości referencyjne dla parametrów nasienia wg WHO 2010 Badanie nasienia Parametr Wartości referencyjne Czas upłynnienia ejakulatu (min.) ≤ 60 min pH ≥ 7,2 Objętość ejakulatu (ml) ≥ 1,5 Całkowita liczba plemników (106/ejakulat) ≥ 39 Koncentracja plemników (106/ml) ≥ 15 Plemniki ruchliwe (%) ≥ 40 Plemniki z ruchem postępowym (%) ≥ 32 Plemniki żywe (%) ≥ 58 Plemniki z prawidłową morfologią (%) ≥ 4 Komórki okrągłe (106/ml) < 5* Leukocyty peroksydazo-dodatnie (106/ml) < 1* Badania dodatkowe nasienia Badania biochemiczne Badania biochemiczne plazmy nasienia (ocena stężenia fruktozy, kwasu cytrynowego, cynku, α-glukozydazy obojętnej) mogą być pomocne w przypadku podejrzenia niedrożności przewodów wyprowadzających plemniki, niedrożności przewodów wyprowadzających wydzielinę prostaty i pęcherzyków nasiennych oraz stanu zapalnego w układzie moczowo-płciowym [11, 13, 15, 16]. Badania mikrobiologiczne Badania mikrobiologiczne nasienia wskazane są w przypadku podejrzenia stanu zapalnego w układzie moczowo-płciowym. Oprócz rutynowo wykonywanych posiewów w kierunku bakterii tlenowych, polecane jest także wykonanie badań w kierunku Ureaplasma spp., Chlamydia spp., Mycoplasma spp., bakterii beztlenowych i grzybów, które bywają częstą przyczyną stanów zapalnych i nieprawidłowych parametrów nasienia zarówno w męskim, jak i żeńskim układzie moczowo-płciowym [17–19]. Badania hormonalne Podstawowe badania hormonalne obejmują wykonanie oznaczeń stężenia we krwi, najlepiej w godzinach porannych ( takich hormonów, jak folikulotropina (FSH), lutropina (LH), inhibina B i testosteron całkowity, tj. hormonów związanych z czynnością układu podwzgórze–przysadka–jądra [20–22]. Oznaczanie stężenia wolnego testosteronu (aktywnego biologicznie) jest kwestionowane ze względów metodologicznych (duża możliwość błędów), dlatego można rozważyć pomiar stężenia we krwi globuliny wiążącej steroidy płciowe (sex hormone binding globulin – SHBG) oraz albumin, aby pośrednio ocenić stężenie wolnego i bioaktywnego testosteronu [23]. Nieprawidłowe wyniki badania stężeń wymienionych hormonów ukierunkowują dalsze postępowanie diagnostyczne w celu wykrycia przyczyn tych zaburzeń oraz umożliwiają podjęcie decyzji o ich ewentualnym leczeniu. Z kolei prawidłowe stężenia tych hormonów przy azoospermii (brak plemników w nasieniu) lub ciężkiej postaci oligozoospermii (koncentracja plemników < 1 mln/ml) mogą wskazywać na niedrożność dróg wyprowadzających nasienie. Konieczna jest wówczas dalsza diagnostyka w tym kierunku (badania biochemiczne i mikrobiologiczne nasienia, badania obrazowe układu płciowego). Przy podejrzeniu innych zaburzeń endokrynologicznych, które mogą mieć wpływ na czynność gonad, np. hiperandrogenemii, hiperprolaktynemii, hiper- lub hipoestrogenemii, nadczynności lub niedoczynności tarczycy, nadczynności lub niedoczynności kory nadnerczy, wykonuje się także badania stężeń innych hormonów i prowadzi dalszą diagnostykę endokrynologiczną [21, 24, 25]. Niepłodność idiopatyczna prawdopodobnie powodowana jest przez różnorodne czynniki, zaburzenia endokrynologiczne jako wynik działania zanieczyszczeń środowiska i stresu oksydacyjnego lub genetyczne i epigenetyczne. Z uwagi na wysoką korelację pomiędzy azoospermią i oligozoospermią, którym towarzyszy hipogonadyzm hipergonadotropowy, a występowaniem nowotworów jąder, zalecane jest w takich przypadkach badanie stężenia we krwi markerów nowotworowych takich jak: α-fetoproteina (α-fetoprotein – AFP), podjednostka β ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (human chorionic gonadotropin – β hCG) i dehydrogenaza mleczanowa (lactate dehydrogenase – LDH) [26]. Badania genetyczne Wskazaniem do badań genetycznych są: azoospermia (potwierdzona przez co najmniej 2 badania nasienia w odstępie 1–3 miesięcy) lub ciężka postać oligozoospermii, hipogonadyzm hiper- lub hipogonadotropowy i nawracające poronienia samoistne. Podstawowym badaniem genetycznym jest badanie kariotypu, które umożliwia znalezienie aberracji chromosomowych. Molekularne badania genetyczne umożliwiają stwierdzenie strukturalnych zaburzeń w chromosomie Y odpowiedzialnych za prawidłowy przebieg spermatogenezy [mutacje i delecje w regionie AZF (azoospermic factor) chromosomu Y], mutacji w genie CFTR (cystic fibrosis transmembrane conductance regulator) odpowiedzialnych za mukowiscydozę i niedrożność przewodów wyprowadzających plemniki, mutacji w genie dla receptora androgenowego prowadzących do niewrażliwości na androgeny [5, 27, 28]. Badania obrazowe Podstawowym badaniem obrazowym jest badanie ultrasonograficzne jąder, do którego wskazaniem jest: azoospermia lub ciężka postać oligozoospermii, podejrzenie zmiany nowotworowej w jądrze, zwiększone ryzyko wystąpienia raka jądra, np. przy wnętrostwie, dysgenezji gonad, raku drugiego jądra w wywiadzie, oraz brak jądra w mosznie [5, 29]. Inne badania obrazowe męskiego układu płciowego obejmują: badanie ultrasonograficzne najądrzy i powrózków nasiennych, ocenę przepływów w naczyniach splotu żylnego powrózków nasiennych za pomocą ultrasonografii dopplerowskiej, przezodbytnicze badanie ultrasonograficzne (transrectal ultrasonography – TRUS) prostaty i pęcherzyków nasiennych, badanie radiologiczne drożności nasieniowodów i przewodów wytryskowych z kontrastem (vasographia, vesiculographia), ocenę położenia jąder niezstąpionych metodą rezonansu magnetycznego. Wybór metody uzależniony jest od sytuacji klinicznej. Biopsja jądra Biopsja jądra chirurgiczna (otwarta) lub gruboigłowa (przezskórna) i badanie histopatologiczne wycinka to najlepsze, ale ostateczne metody oceny struktury jądra i stanu nabłonka plemnikotwórczego. Umożliwiają one także diagnostykę stanu przednowotworowego jądra (wewnątrzkanalikowy nowotwór jądra; germ cell neoplasia in situ – GCNIS, CIS, łac. carcinoma in situ) [30–32]. Gdy istnieje choćby minimalne prawdopodobieństwo obecności plemników w jądrach oraz akceptacja procedury zapłodnienia pozaustrojowego (in vitro) przez niepłodną parę, proponowana jest biopsja jądra. Obecnie za najbardziej skuteczną metodę jest uważane pobranie plemników z jąder z użyciem mikroskopu operacyjnego (micro testicular sperm extraction – mTESE). Prawdopodobieństwo uzyskania plemników jest małe przy występowaniu takich zaburzeń jak: zwiększone stężenie FSH, zmniejszone stężenie inhibiny B we krwi, objętość jądra < 12 ml, mikrozwapnienia widoczne w badaniu ultrasonograficznym jąder. Część wycinka powinna być zamrożona (kriokonserwacja w ciekłym azocie), aby ewentualnie znalezione plemniki mogły być wykorzystane do zapłodnienia metodą wstrzyknięcia plemnika do cytoplazmy komórki jajowej (intracytoplasmic sperm injection – ICSI). Pozostała część wycinka powinna być oddana do badania histopatologicznego po utrwaleniu w płynie Bouina lub Stieve’a. Wyniki badania histopatologicznego pojedynczego wycinka pobranego z jądra nie dają 100% pewności, że taki sam stan kanalików plemnikotwórczych jest w całej gonadzie [33]. Niepłodność idiopatyczna u mężczyzn W ok. 25% przypadków przyczyna niepłodności u mężczyzn nie jest znana (niepłodność idiopatyczna) [4, 6, 7]. U mężczyzn tych nie stwierdza się w wywiadzie schorzeń wpływających na płodność i mają oni prawidłowe wyniki badania fizykalnego oraz badań endokrynologicznych, genetycznych i biochemicznych, chociaż badanie nasienia może mieć nieprawidłowe wyniki. Niepłodność idiopatyczna prawdopodobnie powodowana jest przez różnorodne czynniki, zaburzenia endokrynologiczne jako wynik działania zanieczyszczeń środowiska i stresu oksydacyjnego lub genetyczne i epigenetyczne. Przyczyna nie jest rozpoznawana z powodu braku metod diagnostycznych albo braku możliwości rutynowego zastosowania diagnostyki wysokospecjalistycznej. Piśmiennictwo WHO. Infertility: a tabulation of available data on prevalence of primary and secondary infertility. Programme on Maternal and Child Health and Family Planning, Division of Family Health, WHO, Geneva, 1991. Nieschlag E. Scope and goals of andrology. W: Andrology. Male reproductive health and dysfunction. Nieschlag E., Behre Nieschlag S. (red.). Springer-Verlag, Heidelberg, Berlin 2010; 1–10. Te Velde Eijkemans R., Habbema Variation in couple fecundity and time to pregnancy, an essential concept in human reproduction. Lancet 2000; 355 (9219): 1928–1929. Adamopoulos D., Mitios G., Nicopolou S. Defining male factor infertility. W: Clinical andrology. EAU/ESAU course guidelines. Bjorndahl L., Giwercman A., Tournaye H., Weidner W. (red.). Informa Health 2010; 293–300. Jungwirth A., Diemer T., Dohle i wsp. Rekomendacje dotyczące postępowania w męskiej niepłodności, EAU, 2015. Postępy Andrologii Online 2016; 3 (2). Tüttelmann F., Nieschlag E. Classification of andrological disorders. W: Andrology. Male reproductive health and dysfunction. Nieschlag E., Behre Nieschlag S. (red.). Springer-Verlag, Heidelberg, Berlin 2010; 100–105. Bablok L., Dziadecki W., Szymusik I. i wsp. Patterns of infertility in Poland –multicenter study. Neuro Endocrinol Lett 2011; 32 (6): 799–804. WHO. Manual for the Standardized Investigation and Diagnosis of the Infertile Couple. Cambridge: Cambridge University Press, 2000. Dohle Clinical investigation of the infertile man. W: Clinical andrology. EAU/ESAU course guidelines. Bjorndahl L., Giwercman A., Tournaye H., Weidner W. (red.). Informa Health 2010; 293–300. ESHRE Capri Workshop Group. Diagnosis and management of the infertile couple: missing information. Hum Reprod Update 2004; 10 (4): 295–307. WHO. Manual for the standardized investigation, diagnosis and management of the infertile male. Cambridge University Press, 2004. Nieschlag E., Behre Anamnesis and physical examination. W: Andrology. Male reproductive health and dysfunction. Nieschlag E., Behre Nieschlag S. (red.). Springer-Verlag, Heidelberg, Berlin 2010, 106–113. WHO. Laboratory manual for the examination and processing of human semen. WHO Press, 2010. Bakalczuk S., Berger A., Bergier L. i wsp. Podstawowe badanie nasienia wg standardów WHO z 2010 roku. Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Andrologicznego i Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych. Walczak-Jędrzejowska R. (red.). KIDL, Warszawa, 2016. Cooper Semen analysis. W: Andrology. Male reproductive health and dysfunction. Nieschlag E., Behre Nieschlag S. (red.). Springer-Verlag, Heidelberg, Berlin 2010; 137–150. Yeung C., Cooper T. Sperm quality and function tests. W: Andrology. Male reproductive health and dysfunction. Nieschlag E., Behre Nieschlag S. (red.). Springer-Verlag, Heidelberg, Berlin 2010; 151–166. Weidner W., Diemer T., Wagenlehner Male infertility in chronic urogenital infections and inflammation with special reference to ejaculate findings. W: Clinical andrology. EAU/ESAU course guidelines. Bjorndahl L., Giwercman A., Tournaye H., Weidner W. (red.). Informa Health 2010; 293–300. De Francesco Negrini R., Ravizzola G. i wsp. Bacterial species present in the lower male genital tract: a five-year retrospective study. Eur J Contracept Reprod Health Care 2011; 16: 47–53. Grabe M., Bartoletti R., Bjerklund Johansen i wsp. Rekomendacje dotyczące postępowania w zakażeniach układu moczowego i męskim układzie płciowym. EAU, 2015. Postępy Andrologii Online 2017; 4 (1). Behre Nieschlag E., Partsch i wsp. Diseases of the hypothalamus and the pituitary gland. W: Andrology. Male reproductive health and dysfunction. Nieschlag E., Behre Nieschlag S. (red.). Springer-Verlag, Heidelberg, Berlin 2010; 167–192. Forti G., Corona G., Maggi M. Clinical investigation and laboratory analyses in male hypogonadism. EAU/ESAU course guidelines. Bjorndahl L., Giwercman A., Tournaye H., Weidner W. (red.). Informa Health 2010; 245–259. Jørgensen N., Liu F., Andersson i wsp. Serum inhibin-b in fertile men is strongly correlated with low but not high sperm counts: a coordinated study of 1797 European and US men. Fertil Steril 2010; 94 (6): 2128–2134. Wang C., Catlin Demers i wsp. Measurement of total serum testosterone in adult men: comparison of current laboratory methods versus liquid chromatography–tandem mass spectrometry. J Clin Endocrinol Metab 2004; 89: 534–543. Simoni M., Nieschlag E. Endocrine laboratory diagnosis. W: Andrology. Male reproductive health and dysfunction. Nieschlag E., Behre Nieschlag S. (red.). Springer-Verlag, Heidelberg, Berlin 2010; 109–118. Kula K., Słowikowska-Hilczer J. Choroby jąder. W: Interna Szczeklika, Gajewski P. (red.). Medycyna Praktyczna, Kraków 2016; 1303–1311. De Geeter P., Albers P. Infertility and testis cancer. EAU/ESAU course guidelines. Bjorndahl L., Giwercman A., Tournaye H., Weidner W. (red.). Informa Health 2010; 176–185. Simoni M., Wieacker P. Cytogenetic and molecular genetic investigations. W: Andrology. Male reproductive health and dysfunction. Nieschlag E., Behre Nieschlag S. (red.). Springer-Verlag, Heidelberg, Berlin 2010; 131–136. Krausz C., Escamilla Chianese C. Genetics of male infertility: from research to clinic. Reproduction 2015; 150 (5): R159-R174. Isidori Lenzi A. Scrotal ultrasound: morphological and functional atlas. Forum Service Editore Genua 2008. Skakkebaek Rajpert-DeMeyts E., Main Testicular dysgenesis syndrome: an increasingly common developmental disorder with environmental aspects. Hum Reprod 2001; 16: 972-978. Guminska A., Oszukowska E., Kuzanski W. i wsp. Less advanced testicular dysgenesis is associated by a higher prevalence of germ cell neoplasia. Int J Androl 2010; 33 (1): e153– Meyts E., McGlynn Okamoto K. i wsp. Testicular germ cell tumours. Lancet 2016; 387 (10029): 1762–1774. Dohle Elzanaty S., van Casteren Testicular biopsy: clinical practice and interpretation. Asian J Androl 2012; 14 (1): 88–93. Artykuły Plemnik produkowany jest w jądrach, ale mechanizm jego powstawania idzie z góry. To w obszarze mózgu zwanym podwzgórzem tworzy się sygnał do produkcji plemników. Jak wygląda proces powstawania plemników? Jak przemieszcza się plemnik? Jaka jest jego... Azoospermia, czyli brak plemników w nasieniu, dotyka około 1 procenta mężczyzn. Wyróżnia się dwa rodzaje dysfunkcji. Pierwszy wynika zwykle z niedrożności przewodów nasiennych, zaś drugi z nieprawidłowości w produkcji komórek płciowych. Jakie są... Męska sperma ma złą jakość i będzie tylko gorzej. Naukowcy nie mają złudzeń - do 2060 r. płodni mężczyźni wymrą. "Nie ma światła w tunelu" - potwierdza prof. dr hab. n. med. Maciej Kurpisz z Instytutu Genetyki PAN. Mężczyźni tracą płodność Coraz... Naukowcy wzięli pod lupę spermę Europejczyków. Jakość była gorsza od spodziewanej. Największą ilością plemników mogą pochwalić się Hiszpanie. Jak na tle reszty kontynentu prezentują się Polacy? Zła jakość spermy w Szwajcarii Badacze z Uniwersytetu w... Azoospermia to niezwykle rzadka choroba pojawiająca się u mężczyzn. Charakteryzuje się brakiem powstawania plemników w nasieniu. Choroba ta dotyka zaledwie 1 proc. mężczyzn, jednak jest ona możliwa. 34-letnia Karina i 42-letni Artur od kilku lat...

brak plemników w nasieniu forum